مصاحبه با معماری
… وبلاگ دارای خصوصيات منحصر به است ؛ برد اجتماعی بالايی دارد ، حال آنکه تبلور و نماد فرديت انسانی در پهنه ی وب است. ميان خواننده و وبلاگ نويس رابطه ای دو طرفه حاکم است ؛ رابطه ای ساده و هوشمندانه : کامنت ها – Comments تمام حايل های ميان نويسنده و خواننده را برداشته اند و نظرات و عقايد اشخاص در معرض قضاوت همگان قرار داده اند ؛ گويی وبلاگ سفره ای کامل برای همزيستی و همنشينی افراد است.
با وجود گسترش شگفت انگيز وبلاگ های فارسی ظرف دو سال اخير نمی توان کمبود اطلاعات – Information فارسی را کتمان کرد. معمولا جستجوی فارسی Persian searchدر اينترنت ، چيزی نصيب پژوهشگر نمی کند. اين کمبود منابع فارسی مشکلاتی را برای وبلاگ نويسان ايجاد کرده است . نينا شاهرخی وبلاگ نويس وبلاگ «معماری را بياموزيم» تاکيد مي کند ، تاکيد می کند که هيچ سايت فارسی قابل استنادی را در زمينه معماری سراغ ندارد.
کمال يوسف پور از وبلاگ «زروان» کمبود منابع فارسی را تاييد می کند و معتقد است رفع اين کمبودها کار دراز مدت می خواهد و همت جمعی خود دانشجويان را در توليد محتوای فارسی معمارانه می طلبد چرا که :
« … درنهايت سود اين کار عايد خود آنها خواهد گرديد. دانشکده های معماری نيز می توانند با راه اندازی سايت های فعال و انتشار الکترونيکی پژوهشهای دانشجويان ، گام مهمی در اين راستا بردارند … با اين کار پروژه های دانشجويی به منابع قابل استفاده عظيمی در اينترنت تبديل مي شوند.»
اگر منابع فارسی در اينترنت کم هستند ، پس وبلاگ نويسها چگونه به جمع آوری اطلاعات می پردازند ؟ به نظر می رسد بسياری از وبلاگها تنها کپی های ترجمه شده ای از مطالب خارجی در اختيار خواننده قرار می دهند. به عبارت بهتر بيشتر وبلاگها تنها به نقل از سايتهای معتبر معماری اکتفا می کند اما نينا شاهرخی با وجود اينکه شيوه های وبلاگ نويسی را متفاوت با هم می داند ، می گويد :
« من شخصا تا به حال با وبلاگی که فقط به معماری خودی بپردازد ، و هيچ ترجمه يا ارجاعی به سايتهای خارجی نداشته باشد ، برخورد نکرده ام»
از او درباره ی منابع خبری اش سوال می کنم :
« محل بدست آوردن خبر که مشخص است ! روزنامه های روز دنيا گاهی تحقيق های دانشجويی ، سايتهای معتبر يا مهجور معماری و البته به ندرت کتب معماری… »
«يوسف پور» استفاده ار منابع خارجی را بهتر می داند :
«مفهوم واقعی تولید محتو همین است و تکرار مطالب فارسی اندک موجود هيچ ارمغانی برای ايران نخواهد داشت.»
اگر به ذات پديده اينترنت نگاهی کنيم ، در می يابيم که مساله به روز بودن ، دغدغه ی مهم ساکنان دهکده جهانی است. ما اگر خود توليد کننده علم نيستيم ، می توانيم همگام با دانش روز منابع مورد استفاده را برای پژوهش گران ايرانی فراهم آوريم.
« يوسف پور » خوش بينانه به اين قضيه مي نگرد و وبلاگها را به روزتر از فصل نامه های معماری می داند. حال آنکه «شاهرخی» بسياری از وبلاگها را «وبلاگهای فسيل» می داند و اشاره کند که بسياری ار اين وبلاگها مدتهاست به روز نشده اند : «اما در مورد آن تعداد انگشت شمار وبلاگهای معماری که خودم را مقﻯد می دانم لاقل يک بار در هفته به آنها سر بزنم ، اکثريت بر اساس آخرين خبرهای روز هستند .»
ترديدی نيست که تعداد وبلاگهای فعال در زمينه معماری در ايران بسيار محدود است از شاهرخی و يوسف در مورد تبادل دانش بين وبلاگهای فعال پرسيدم ؛ يوسف پور معتقد است :«بين وبلاگهای معماری همکاری و هماهنگی از پيش تعيين شده ای وجود ندارد و باطبع تبادل دانش هم به ندرت و بسيار کم صورت می گيرد.»
شاهرخی کمبود وقت را عامل اصلی عدم ارتباط بين وبلاگ نويسها می داند. او نيز کامنت ها Comments را مجرای مهم برای تبادل اطلاعات مجازی بر می شمارد.
وبلاگها قدمت چندانی ندارند و مثل هر پديده ی نويی زمان طولانی صرف می شود که مورد قبول اجتماع قرار گيرند ؛ اما مقتضيات زمان باعث شده است که دانشجويان معماری - که در واقع خوانندگان ايده آل وبلاگ هستند - خيلی زودتر با اين پديده روبرو شوند. اکثر وبلاگ نويسان استقبال دانشجويان را راضی کننده می دانند. نگاهی به کامنت های هر وبلاگ اين نکته را تاييد مي کند. هرچند « شاهرخی » گلايه مي کند که هنوز بسياری وبلاگ را به رسميت نمی شناسند.
بی گمان به روز بودن وبلاگها و استفاده از منابع معتبر و دست اول ، اعتماد دانشجويان را جلب خواهد کرد. اين يک واقعيت است که دانشجويان معماری نيز به شدت با کمبود منبع دست و پنجه نرم می کنند و در حالی که نشر کتب معماری در ايران نظام خاصی ندارد ، وبلاگ می تواند جای خالی کتاب را پر کند. اما آنچه که نگران کننده است ، «باری به هر جهت » بودن بسياری از وبلاگهاست. اکثر وبلاگهای معماری برنامه ی کاری مشخص را دنبال نمی کنند . نشر مطالب علمی به صورت جسته و گريخته ، تنها فضای موجود را آشفته تر می کند.
«يوسف پور» آرشيو وبلاگش را مويد وجود برنامه ريزی در کارش می داند : «من شخصا سعی می کنم که در کارم از نظر انتخاب موضات و تعداد و زمان انتشار آنها ، از نظمی مشابه يک مجله پيروی کنم. تا به حال هم کاملا طبق برنامه و به طور منظم پيش رفته ام … . »
«شاهرخی» شيوه ای ديگر را برگزيده است : «مقيد به نوشتن در روز يا ساعت خاصی نيستم ، اما تمام مطالبی را که در طول روز با آنها درگير هستم و به نظرم جالب می آيند را اگر فرصت داشته باشم در وبلاگ می گذارم. ضمن اينکه خيلی وقت ها فقط برای وبلاگم و برای اينکه مانند وبلاگهای فسيل نشود نگرانم و سعی می کنم مطلبی را پابليش کنم !»
از تعداد وبلاگهای معماری اطلاعاتی در دست نيست ؛ بسياری از آنها تعطيل شده اند ، بسياری مطالب نامربوط منتشر می کنند و تنها تعداد کمی به مطالب تخصصی توجه دارند. وبلاگهای بسيار زيادی را می توان يافت که توسط دانشجويان معماری اداره می شوند اما در انها هيچ اثری از «معماری» نيست.
اين وبلاگها تنها به توضيح جو حاکم بر دانشکده های معماری بسنده کرده اند و ىا حداکثر جملات به ظاهر پر معنايی درباره ی معماری عرضه می کنند.
«شاهرخی» تعداد وبلاگها را کافی می داند و معتقد است به دليل محدود بودن منابع احتمال اينکه بيشتر مطالب تکراری شوند وجود دارد.
در نقطه مقابل «يوسف پور» تعداد وبلاگ ها را به هيچ وجه کافي نمي داند. او دليل حرف خود را چنين بيان مي کند :
« … هم اکنون با کمی اغماض می توان گفت بيش از ۱۰ وبلاگ معماری فعال و مفيد وجود ندارد. »
در پايان متاسفانه ، می توان گفت ک وبلاگ نويسان و خواننده ها ديگر شوق و شور اوايل راه اندازی وبلاگها را ندارند. ( درست مثل هر تب ديگری ). «شاهرخی» به وقت گير بودن نوشتن وبلاگ تخصصی اشاره مي کند و معتقد است :«هيچ کس تنها به خاطر وجود «موج» وبلاگ نويسی ، وبلاگ نخواهد نوشت.»
او «تب» فروکش کرده را بيشتر متوجه وبلاگهای شخصی می داند. شاهرخی پای مساله ی مهمی را پيش می کشد ؛ مساله ای که نبايد از آن فرار کنيم:
«تا وبلاگ راه بيفتد و روش استفاده صحيح آن را بياموزيم کلي راه باقی است!»
در پايان از «نينا شاهرخی» و «کمال يوسف پور» که وقت خود را در اختيار من قرار دادند ، نهايت تشکر را دارم .
توضيح-۱
متن بالا که بصورت ايتاليک مشخص شده از مجله صنفي دانشکده معماري دانشگاه هنر اصفهان ( طاق - شماره اول ) که با عنوان « لطفا فسيل نباشيد » عينا نقل شده است.
اين عينا يعني کپي برابر با اصل همراه با همان غلطهاي املايي و نگارشي ، که گه گاه غلط نوشتن سخت تر از درست نوشتن است ، شما هم يکبار امتحان کنيد « مقﻯد » !!
توضيح -۲
سه نقطه ي اول هم مبين آن است که چند خطي از کل مطب حذف شده ، البته نه به آن دليل و اين دليل بلکه به جهت نور زياد فلش دوربين که سبب خواندن را سلب کرده بود.
اگر درست خاطرم باشد نگارنده در آن چند خط به جايي يا چيزي به اسم hoder اشاره مي کند که روزي آرزويش ۱۰۰ وبلاگ فارسي بوده است !!!
پرانتز باز
يک - نگارنده در همان چند خط محذوف به ابوالبلاگر فارسي اشاره مي کند ، که اتفاقا اسمش « سر دبير : خودم » است و حتما نگارنده براي تعريف وبلاگ از همان تعريف استفاده کرده است وگرنه نگارنده نمي شد.
دو - نگارنده جهت توجيه بيشتر مخاطب عام گهگاهي کلمات را به صورت دوزبانه مي آورد تا فرهنگ لغت وبلاگي مخاطبين عام را بالا ببرد . ايفورميشن etela`at
سه - نداريم
دوباره همان دو - نگارنده براي اثبات جايگاه مردمي و حضور وبلاگ نويسان در قلب دانشجويان معماري در هيچ جاي متن اشاره اي از نوع اچ تي تي پي به آدرس برقي يا حتي جاروبرقي نمي کند تا مشت محکمي بر دهان آمريکاي جنايت کار باشد.
چهار - نگارنده با توجه به تحقيقات گسترده و خاک صحنه خوردن ساليان دراز دنياي سايبر به اين نتيجه مي رسد که از تعداد وبلاگهاي تخصصي معماري اطلاعات دقيقي در دست نيست و اين بي شک به علت پراکندگي وبلاگها از ژاپن تا ايالات متحده و از مشهد تا تبريز است که شمارش تعداد آنها را مشکل مي سازد.
پنج - پيدا کنيد به تعداد انگشتان يک دست وبلاگ تخصصي معماري زنده !! سپس هورا بکشيد
شش- لطفا آکبند نباشيد.
پرانتز بسته
برچسبها: حاشیه معماری, وبلاگهای معماری
پیش کش به حکیم فرزانه ای که با مردم ایران پیمان خدایی دارد.